Niet alleen ploeteren, maar samen sterk in Rwanda
Mensen in armoede schamen zich vaak voor hun situatie. Hoe is dat als je ook nog met hiv besmet bent? Een Rwandese hulporganisatie stimuleert mensen met hiv om met elkaar samen te werken en om te kijken naar kinderen met hiv. Zo komen ze samen sterk te staan. Dat biedt een stevige basis voor de toekomst. Bedankt voor je steun aan dit werk.
James is dankbaar voor alle hulp
James' moeder overleed in 2013, toen hij in de vijfde klas van de basisschool zat. Nadat zijn vader hertrouwde verliet hij zijn vijf kinderen, waarvan een aantal besmet zijn met het hiv-virus. Vanaf dat moment was zijn minderjarige broer Norbert gezinshoofd. De vijf kinderen verhuisden van de hoofdstad Kigali naar een dorp ver buiten de stad. Hun leven was erg zwaar, totdat ze in contact kwamen met de hulporganisatie Mwana Ukundwa (= geliefd kind). "Zij zijn mijn plaatsvervangende ouders en helpen me met alles, ook toen corona uitbrak." vertelt James dankbaar. Hij heeft net zijn opleiding voor automonteur afgerond. "Ik bedank de medewerkers die mij hebben leren leven met mijn hiv-besmetting. Ze hebben me steeds bemoedigd en geïnspireerd. Ze gaven me zelfvertrouwen en leerden me normen en waarden. Ik wil al hun adviezen in de praktijk brengen. Ik wil een goede betrouwbare monteur zijn met later een eigen garage. Ik wil u ook bedanken voor uw bijdrage. Mijn moeder zou daar vast veel meer woorden voor hebben gehad, maar ik zeg gewoon: "Dank u. Ik wens dat God u mag steunen bij alles wat u doet."
Ouders nooit gekend, toch gelukkig
Jeannette is net 18. Na de dood van haar beide ouders, ontfermde een oude buurvrouw zich over haar. Maar toen zij overleed wilde niemand Jeannette in huis nemen, omdat in het dorp bekend was dat haar ouders aan aids waren overleden en Jeannette vanaf haar geboorte met hiv besmet was. Uiteindelijk werd ze opgenomen door Francoise, zelf ook besmet met hiv. Sindsdien heeft Jeannette ook een pleegzus en pleegbroer. "Ik weet dat Mwana Ukundwa mijn pleegmoeder heeft geholpen om voor mij te zorgen. Daardoor heb ik nu mijn opleiding af kunnen maken. De medewerkers houden van ons en leren ons bidden en elkaar liefhebben. Soms zie ik kinderen mét ouders, die niet van hen houden of hen niet naar school laten gaan. Zelfs al heb ik mijn ouders nooit gekend, toch ben ik gelukkig door de mensen om mij heen en de kansen die ik heb gekregen in het leven."
Pleegmoeder Francoise voegt toe: "Het is aan Mwana Ukundwa te danken dat Jeannette zoveel lacht. Ze hebben ons beiden geholpen om met elkaar en met leeftijdsgenoten over onze hiv-besmetting te praten. En Jeannette gesteund bij haar opleiding, want mijn eigen kennis is beperkt. Ze hebben me ook de kracht gegeven om voor Jeannette te blijven zorgen." Francoise leerde kleding naaien, zodat ze haar gezin nu zelf kan onderhouden. Ook neemt ze deel aan een oudergroep, waar ze praten over hiv en de opvoeding van hun kinderen. Jeannette voegt nog toe: "Ik wil graag met mensen werken, want als je mensen laat merken dat ze geliefd zijn, kun je ze echt blij maken."
Avocado- en papayabomen
Ook Alice (17) werd geboren met hiv in een dorp in het zuiden van Rwanda Toen haar vader overleed, lukte het haar moeder Odette niet meer om Alice 's middags te eten te geven. En dat terwijl gezond eten extra belangrijk is als je met hiv besmet bent. Mwana Ukundwa betaalde eerst Alice schoolgeld. En de organisatie hielp Odette aan extra inkomsten. Alice presteerde steeds beter op school en ging meedoen aan allerlei activiteiten: de bibliotheek en traditionele dansen. Tijdens de coronapandemie bleef Alice thuis leren en kon ze een eigen biggetje kopen. Alice en haar moeder bedanken voor het schoolgeld, voor de medicijnen die hun huidproblemen (vanwege hiv) verzachten en voor de avocado- en papayabomen die ze ontvingen. Die laatste zijn gezond voor henzelf en zorgen voor extra inkomsten.
Aline en haar oma redden het samen
Aline (16) woont bij haar oma Annunciata, omdat haar moeder naar de hoofdstad Kigali is vertrokken en geen kans ziet hen te ondersteunen. Haar vader heeft ze nooit gekend, omdat hij hen verliet rond haar geboorte. Oma Annunciata werd lid van een zelfhulpgroep, waardoor het haar lukte om een stenen huis te bouwen voor hen beiden. De metalen dakplaten kregen ze via de hulporganisatie. Aline ontving een schooluniform en schoolmaterialen. Zo redden ze nu het samen. Mwana Ukundwa stimuleert de volwassenen in de zelfhulpgroepen om aandacht te schenken aan kwetsbare kinderen in hun dorp, zodat niemand er alleen voor staat. Zo veranderen dorpen waarin ieder voor zich ploetert in dorpen waar men samen steeds sterker komt te staan en hiv-infecties steeds minder een taboe zijn.
Bedankt voor je steun zodat Mwana Ukundwa jongeren zoals Jeannette, James, Alice en Aline kan bijstaan.
Meer informatie: kerkinactie.nl/kinderenrwanda
