Doorgaan naar hoofdinhoud subline-curl

Mag het licht aan

De groepsapp van de buurt staat de laatste tijd weer roodgloeiend: “Hallo, weet iemand wat stadium 6 betekent?” “Zitten we zonder stroom dit weekend?” “Is er nu wel of niet loadshedding vandaag?” “Heeft iemand misschien een gasbrander die ik mag lenen?”

De grootste (en eigenlijk enige) elektriciteitsleverancier van Zuid-Afrika, Eskom, lijdt al jaren onder slechte beleidsvoering en corruptie. De bevolking groeit, de vraag naar elektriciteit groeit, maar de elektriciteitscentrales kunnen het allemaal niet aan. En dat betekent loadshedding. Beurt-krag, in het Afrikaans. Oftewel: we krijgen elektriciteit op rantsoen.

Geplande stroomuitval

Er wordt voor ons bepaald wanneer we stroom hebben. Daar zijn schema’s voor, die laten zien welke wijk op welk tijdstip geen stroom heeft.

Ik heb meestal te maken met stadium 2 of 4. Dat betekent over het algemeen zo’n 2 tot 3 keer per dag tweeënhalf uur zonder stroom. Tegenwoordig is stadium 8 het uiterste. Men tast nog wel in het duister wat dat precies betekent. 24/7 geen stroom? We moeten het nog meemaken.

Geen elektriciteit betekent niet alleen geen licht, maar ook: de koelkast doet het niet, ik kan niet koken, ik kan geen telefoon opladen, mijn internet valt weg. Én: stoplichten stoppen met werken, liften lopen vast, alarmsystemen houden ermee op.

De elektriciteitsleverancier komt met creatieve excuses: de ene keer was er een kabel kapot of een stekker ergens uitgetrokken: sabotage. De andere keer was de steenkool nat geworden door hevige regenval. Weer een andere keer moest er diesel komen om één van de hoofdcentrales aan te drijven, maar het vrachtschip was vertraagd op zee.

Klagen

Soms is het wel frustrerend, vooral als je even was vergeten dat er van 18h00 tot 20h30 geen stroom was, en je hebt je avondeten niet gepland. Maar over het algemeen kom je met een beetje planning de dag wel door. Altijd kaarsen in huis, werkende zaklampen, een makkelijke maaltijd die klaar staat.

Daarom is het voor mij opvallend hoeveel er geklaagd wordt. Alsof het nieuw is. Het is al jaren bekend dat Eskom het allemaal niet aankan. Het is ook al jaren bekend dat de overheid en overheidsinstanties leiden onder corruptie. Toegegeven, de loadshedding komt en gaat met periodes, dus als het komt is er weer reden tot klagen. Toch zou ik misschien berusting verwachten na al die jaren. Ook wel weer mooi dat dat niet het geval is.

Maar het ‘grote klagen’ is typerend voor dit land. Het lijkt een ‘manier van doen’ geworden, een vicieuze cirkel zogezegd: serviceverlening is aanhoudend onder de maat, bevolking is woedend en klaagt, regering en organisaties beloven beterschap, niets veranderd echt. En dan begint het weer opnieuw.

Toch maar blijven hopen dat al het klagen langzamerhand tot verbetering leidt. Dat 2020 een jaar vol licht mag worden.

Was deze informatie zinvol?
We hebben je feedback ontvangen, dankuwel!

Om deze pagina verder te verbeteren zijn wij benieuwd waarom u deze pagina wel of niet zinvol vond. U kunt ons helpen door de onderstaande vragen in te vullen.

Mogen we je contactgegevens voor eventuele verdere vragen? (niet verplicht)

Andere verhalen

Uit dit project