Doorgaan naar hoofdinhoud subline-curl

Op reis in de Golf, deel 2 - Kerk in een kippenschuur

Op onze tweede dag in Koeweit mogen we mee naar Al Wafra, een megaboerderij aan de grens met Saoedi-Arabië waar rond de 1000 arbeidsmigranten werken. Vanavond is er een kerkdienst met Indiase migranten waar we bij mogen zijn. In een klein busje rijden we 2 uur lang dwars door woestijnachtig gebied. Indrukwekkend zijn de olievelden die we passeren. Als we uiteindelijk de grote weg verlaten, moeten we nog een aantal kilometers over een pikdonkere binnenweg naar het uitgestrekte gebied van de boerderij. Je waant je in de middle of nowhere.

Pastor Babu Ganta, een enorm ervaren storyteller, reist met ons mee. Hij spreekt vloeiend Telugu, de moedertaal van deze Indiase mannen, en zal vanavond de storytelling in de dienst verzorgen. Hij vertelt ons onderweg dat hij Genesis 3 zal behandelen en neemt met Wilma en mij alvast het bijbelverhaal van de zondeval door. Waar was Adam toen Eva door de slang werd verleid van de boom te eten? Wist ze wel dat ze dat niet mocht? Ook wij moesten kritisch nadenken over onze antwoorden aan deze doorgewinterde storyteller.

Non profit 
Bij aankomst in Al Wafra zet het busje ons af bij een oude kippenschuur. Deze ruimte is door de kerk gehuurd en daardoor kan er wekelijks een dienst worden gehouden. Omdat kerken in Koeweit niet officieel geregistreerd zijn, huurt de kerk de ruimte als een ‘non profit company’. Oude vans rijden af en aan om groepen arbeidsmigranten bij de schuur af te zetten. Het terrein van Al Wafra is zo groot dat het lopend simpelweg te ver is.

We stappen de ruimte binnen waar in de gang keurige rekken staan voor alle schoenen. Het is de bedoeling dat we de zaal op onze sokken binnengaan. Vrolijk gezang komt ons tegemoet, de worship is al begonnen. Als de gasten van vanavond mogen we voorin de zaal plaatsnemen, wat niet altijd even gemakkelijk aanvoelt. Er komen steeds meer mannen binnen, todat de zaal uiteindelijk goeddeels gevuld is met zo´n 150 personen.

Bijbel als status
Als Babu begint aan zijn bijbelverhaal, valt het ons op dat migranten hun Bijbel pakken en de tekst hardop nazeggen nadat Babu een zin heeft gelezen. “Het hebben van een Bijbel is een soort status voor hen” legt de pastor ons later uit, “ook al kunnen ze zelf niet lezen, het dwingt respect af bij anderen als migranten zelf een Bijbel meenemen.”

Daarna gaat Babu met de mensen aan de slag met het verhaal van Adam, Eva en de slang. Uit de zaal klinken verschillende reacties. En ook al kunnen Wilma en ik niets verstaan van wat gezegd wordt in dit uur, het voelt voor ons heel goed om erbij te zijn. Na uitleg van het bijbelverhaal aan de hand van storytelling wordt het avondmaal gevierd. Migranten komen naar voren, knielen in rijen neer en ontvangen brood en iets wat wijn moet voorstellen, maar het niet is. Alcohol is strikt verboden in Koeweit. Een bijzonder moment is dit. Deze mensen van zo ver weg, die hier neerknielen, bidden en samen de maaltijd van de Heer delen.

Begrijpen
Na afloop van de dienst krijgen Wilma en ik de gelegenheid een aantal migranten te spreken. We zijn benieuwd naar hun verhalen en welke moeilijkheden ze tegenkomen hier in hun werk en in hun christen-zijn. Babu treedt voor ons als vertaler op. Prasad (28) is hier al 10 jaar, hij verbouwt en plukt dadels. Zijn vrouw en kind wonen in India. “Ik werd geboren in een christelijke familie in India,” vertelt hij, “maar pas hier in Koeweit leerde ik de Bijbel beter begrijpen. Ik weet dat God me beschermt en me alles geeft wat ik nodig heb in alle uitdagingen die hier zijn.” We luisteren ook naar het verhaal van Joseph (27) die voor zijn bekering Nani heette. Hij werkt hier als een herder en hoedt een kudde schapen. Het zijn hele lange dagen. “Hier in Al Wafra werd ik een volgeling van Jezus,” vertelt hij, “mijn ouders in India konden dat niet verdragen. Ze zeiden me dat ik dan wel ziek zou worden en sterven.” En ook Raju (27) komt naar ons toe. Hij werkt als schoonmaker in het guesthouse van de eigenaar van de boerderij, de sjeik. Hij komt graag hier in de kerk. “Elke keer als ik hier kom, groei ik in mijn geloof. Voor mij voelt de kerk als een klein thuis, ik voel me iedere keer welkom en heb hier vrienden gekregen.” Wat we tussen de regels door van alle mannen horen, is dat de kerk de enige plek hier op de boerderij is waar ze een plek van ontmoeting hebben. De ruwe werkelijkheid hier is dat ze lange dagen non-stop werken met weinig pauzes. "Het is soms net alsof we een machine zijn," aldus een van hen, "een praatje met een collega zit er niet in op de werkvloer."

Veilig
We mogen niet vertrekken voor we op de foto zijn geweest met een aantal migranten. Als vrouw zijn we hier best een bezienswaardigheid. Op de boerderij werken alleen maar mannen. Op de terugweg in het busje moet Yousef Sabry, coördinator van het Bijbelgenootschap hier in Koeweit en onze begeleider deze dagen, ons iets bekennen. Zodra we een eind van Al Wafra af zijn en de hoge flatgebouwen van Koeweit-stad weer in zicht, slaakt hij een zucht van verlichting. “Praise the Lord”, klinkt het vanaf de voorbank. “Ik dank God dat ik jullie weer veilig terug kan brengen in het hotel. Dit was best spannend. Vrouwen zijn in Al Wafra helemaal niet toegestaan en de kerk zelf is er officieel ook niet.” Wij haasten ons te zeggen dat we ons totaal niet onveilig hebben gevoeld. De ontmoetingen van vanavond hadden we niet willen missen.

Morgen reizen we door naar Bahrein, waar we gaan zien wat het plaatselijke Bijbelgenootschap in deze eilandstaat doet. Op het programma staan o.a. een bezoek aan prison ministry en een vrouwenwerkkamp. Dat voor de volgende keer.

De kracht van het verhaal
Met het project ‘de kracht van bijbelverhalen’ steunt Kerk in Actie het werk van het Bijbelgenootschap in de Golf, o.a. de storytellingmethode. Hierdoor komen honderdduizenden arbeidsmigranten voor het eerst of opnieuw in aanraking met het evangelie. Velen van hen delen die verhalen via Whatsapp of Facebook met hun familie ver weg. Zending anno 2020! Dit project staat centraal in de 40dagentijdcampagne van Kerk in Actie. Op zondag 1 maart wordt er in veel kerken gecollecteerd voor dit project. Doet u ook mee? Samen met u kan Kerk in Actie het belangrijke werk van het Bijbelgenootschap in de Golf blijven ondersteunen!

Over dit project

Miljoen arbeidsmigranten in de Golfstaten maken lange werkdagen om geld te verdienen voor hun familie ver weg. Veel van deze arbeidsmigranten zijn christen en willen graag meer weten over de Bijbel, maar kunnen zelf niet lezen. Kerk in Actie ondersteunt het Bijbelgenootschap in de Golfstaten die voorgangers traint in storytelling, een mondelinge vertelmethode. Eeuwenoude verhalen krijgen zo betekenis in het leven van arbeidsmigranten.
Was deze informatie zinvol?
We hebben je feedback ontvangen, dankuwel!

Om deze pagina verder te verbeteren zijn wij benieuwd waarom u deze pagina wel of niet zinvol vond. U kunt ons helpen door de onderstaande vragen in te vullen.

Mogen we je contactgegevens voor eventuele verdere vragen? (niet verplicht)

Andere verhalen

Uit dit project

Blijf op de hoogte van De kracht van bijbelverhalen