Polderen in Ethiopië
Ik word wakker in mijn kamer, zonder toilet, wastafel of douche. We slapen in Bidire, in het niet-toeristische zuiden van Ethiopië. Kerk in Actie is daar vooral actief. In die regio’s ten zuiden van Addis Ababa zijn mensen regelmatig afhankelijk van noodhulp.
Droogte
Even is er dus geen water, maar waar klaag ik eigenlijk over. Ethiopiërs zijn droogte van oudsher wel gewend maar door klimaatverandering is het steeds vaker en langer extreem droog. Gezinnen komen in grote nood. Het wordt daarom steeds belangrijker om zuinig om te gaan met water, geld te verdienen voor tijden van nood en te weten wanneer regen wel of niet valt.
Irrigatie
Daarom bezoeken wij vandaag o.a. een irrigatieproject. Wij worden in de buurt afgezet en het laatste stuk lopen we in de zon tussen de bloeiende cactussen, met uitlopers van wel 3/4 meter. Nog een hindernis te gaan; over boomstronken en wortels ons een weg omhoog klauteren. Daar wachten 10 boeren op ons, deze groep heeft volgens ICCO voldoende durf en initiatief getoond om te mogen beginnen met een irrigatieproject. De groep krijgt zaden die goed tegen droogte kunnen en ze leren hoe ze die moeten verbouwen. Bij de rivier wordt de pomp aangezet en even later zien we het water over het land stromen. Trots vertellen de mannen hun verhaal: “met de verkoop van de tomaten, kool en uien kunnen onze families nu zonder noodhulp leven”. Het is prachtig om te horen en te zien hoe deze enthousiaste mensen met relatief beperkte middelen werken aan hun toekomst.
Solarkiosk
In het dichtbij gelegen dorpje Danisa Karkaro kijk ik mijn ogen uit bij de Solarkiosk. Dit dorpje leeft al meer dan 50 jaar zonder elektra. Kan jij je dat eigenlijk nog wel voorstellen? Een leven zonder elektriciteit? De inwoners moesten tot 1 jaar geleden nog 2 uur lopen om hun mobiele telefoon op te laden. De Solarkiosk; een container met zonnepanelen, is een samenwerking van Mekane Jesus, Hundee en ICCO en is volledig gefinancierd door Kerk in Actie. De kiosk kan 300 telefoons per dag opladen, men kan printen, televisie kijken en gekoelde frisdranken kopen. De kiosk is daardoor het stralende middelpunt van Danisa Karkaro. De TV zorgt voor de nodige informatie en ontspanning en het restaurant kan nu ook ‘s avonds open blijven. Maar ook het dorpsrampenplan (Disaster Risk Reduction Project), maakt gebruik van de informatievoorzieningen. Zo zijn ze voorbereid op o.a. extreem weer (regen of droogte) en gezondheidsrisico’s.
Spaargroepen
Tenslotte zitten we samen met maar liefst 2 spaargroepen, kleurrijke dames samen met hun allerkleinste kinderen. Vol enthousiasme vertellen een aantal hun verhaal: “na een lening van de groep ben ik nu mijn eigen winkeltje begonnen en met geleend geld kon ik eindelijk vee kopen, voor melk en vlees”. Beide spaargroepen worden intensief begeleid door Hundee.
Ethiopische ontvangst
Als smakelijke afsluiting hebben de 2 groepen voor ons een traditioneel Ethiopische ontvangst voorbereid; ieder van ons krijgt zandkleurig poeder te eten, het smaakt naar een koekje. De gebrande melk wordt geserveerd in een prachtig versierde kalabas. Die hebben we maar overgeslagen, om onze darmen niet teveel te belasten….
Op de terugweg van deze bijzonder boeiende en leerzame dag, denk ik aan de samenwerking van de ontwikkelingsorganisaties; Mekane Jesus, Hundee, ICCO en Kerk in Actie. Een inspirerend voorbeeld van polderen in Ethiopië.
Martin
