Over dit project
Stel je voor dat je ‘s nachts om 12 uur wakker schiet. Er is onraad. Je dorp is omsingeld. Gewapende mannen vallen als eerste jouw huis binnen. Je ziet hoe jouw vader, moeder, broers en zussen vermoord worden. Alleen jij weet te ontsnappen. Hoe ga je dan verder met je leven?
Tactiek van de verschroeide aarde
De man die dit overkwam raakte letterlijk sprakeloos. Hij kon niet meer praten en dacht alleen nog maar aan wraak. In het noorden van Nigeria maken veel mensen dit soort buitensporig geweld mee. Bij alle slachtoffers staan de datum en de tijd in hun geheugen gegrift. Ze vertellen over hun doden en over alles wat geplunderd en platgebrand is. De tactiek van de verschroeide aarde om mensen te ontmoedigen weer terug te komen.
Criminele bendes
Criminele bendes van nomaden vallen boeren aan: “Ik was aan het werk op mijn land toen we merkten dat we omsingeld waren. Ik sloeg op de vlucht richting het bos, maar viel in een hinderlaag. Ze pakten me en sloegen een gapende wond in mijn been. Ze namen mijn motorfiets mee. Ik ben motorfiets-taxichauffeur. Hoe moet ik mijn kinderen nu voeden?” Een ander vertelt: “Het was 10 uur in de ochtend. We hoorden schieten. Onze ouders zijn dood, ons dorp is verbrand. Al onze kerken zijn kapot. God heeft ons gered. Nu wonen we hier in Miango, waar we maar moeilijk werk kunnen vinden. Het is nog te gevaarlijk om terug te gaan. De regering doet niets om het veiliger te maken. Wij bidden dat het de Heer ons helpt.”
11.200 vluchtelingen opvangen in Miango
In de stad Miango wonen nu 11.200 vluchtelingen van het platteland. Christelijke vluchtelingen zoeken steun bij kerken in hun nieuwe toevluchtsoord. Die bieden niet alleen praktische hulp, maar helpen mensen ook om hun trauma’s verwerken. In Miango zijn 170 weduwen terechtgekomen. Een van hen vertelt: “Ik had nooit gedacht dat mijn leven zo zou veranderen. Ik weet nu dat alles in dit leven voorbij gaat: mijn man is vermoord, mijn huis in brand gestoken. Ik heb gevochten om verder te leven voor mijn zeven kinderen. Dankzij de kerk kan ik weer zelf groenten verbouwen.”
Trainingen in traumaverwerking
Een dominee vertelt: “Midden in de nacht vielen ze ons aan. Iedereen probeerde het dorp uit te rennen, maar 22 mensen waren niet op tijd en werden vermoord. De trainingen van de kerk geven ons hoop. Ik kan nu weer praten over wat ik meemaakte. En ik kan vergeven”. De gesprekstraining gaat over luisteren, voelen en vertellen. Mensen leren om hun verdriet en woede onder woorden te brengen. Jozef zegt: “Trauma is als een ziekte. Het bepaalt je hele leven. Op de training leren wij om ons weer vrij te voelen en soms zelfs weer gelukkig.”
Beeldspraak
Er wordt allerlei beeldspraak gebruikt, zodat mensen snappen hoe ze hun trauma’s het beste kunnen verwerken:
- je bent als een huis met gesloten ramen. Je moet alle narigheid voor het open raam brengen en het weg laten waaien.
- Het is alsof er allemaal stenen in je zak zitten. Van buiten lijkt er niets aan de hand, maar die stenen drukken zwaar op je en belasten je. Daar moet je vanaf.
- Je lijkt wel een fles zwarte cola, die op ontploffen staat. Daar moet weer schoon water bij om alle narigheid weg te spoelen.
- Laat boosheid je niet vergiftigen. want anders maken slechte zaden jou tot een boom vol slechte vruchten.
Mensen leren herkennen waar hun trauma’s vandaan komen en worden gestimuleerd om te leren vergeven. Want alleen als je leert vergeven, kun je ellende loslaten. Mensen leren weer vertrouwen, vooruit kijken en een nieuw bestaan opbouwen, voor zichzelf en voor hun kinderen.
Lees meer over de traumahulp voor volwassenen.
Dank voor uw steun, zodat slachtoffers van geweld in Nigeria hun trauma’s kunnen verwerken.
